Facebook Kartı

16 Ekim 2010 Cumartesi

Nice Mutlu Yaşların Olsun NİL KIZI

Minik kızıma.....
Kızıma diye başlıyorum yazıma; çünkü artık sen bebeklikten çıkıp çocukluğa geçiyorsun yavaş yavaş... Bunu düşününce önce bi yutkunuyorum bişeyler diziliyor sanki boğazıma ve yaşlar birikiyor gözlerimde.Yaşına yaklaştığın şu günlerde zaman ilerledikçe ben geri zamanlara gidiyorum düşüncelerimde... ilk dakikaların, ilk saatlerin, ilk günlerin geliyor aklıma. Hayatımıza dahil oluşun...Sonra birer birer katettiğin yollar, yaşama ayak uyduruşun.... ilk ağlaman, ilk gülüşün, ilk korkun, ilk kızgınlığın, ilk dişin, ilk emekleyişin, ilk ayakta duruşun, ilk adımların ....Ve şimdi de sıra ilk doğumgününde... Doğumgünün yaklaştıkça bi heyecan kaplıyor içimi, bişeylerin gayreti içine giriyorum ki özel günler bana sadece hatrlanmayı ifade etmesine rağmen... Güzel bişeyler yapmak, bi uğraş vermek ortaya güzel bişeyler çıkarmak istiyorum... Belki beni bu kadar heyecanlandıran; Seni doğurmanın, bu dönemine kadar getirmenin gururu...Belki de seninle başbaşa vererek herşeye rağmen mutlu olma çabalarımız.... Evet güzel kızım doğumun ve sonrasındaki arda arda gelen olaylar sana ilk olarak bu hayatta güçlü olmayı öğretti sanırım... Annen olarak hayatta ilk bunu mu öğrenmeni isterdim bilmiyorum....ilk olarak kendi evinde anne babanla birarada sadece çocuk olmanın ne demek olduğunu öğrenmeni isterdim belkide......Ama bizim isteklerimzle hayatın getirileri her zaman örtüşmeyebiliyor miniğim.... 1 yılın yarısından fazlasını babandan ayrı geçirdin.. Çok kısa bir zaman dilimiymiş gibi gözüken 1 yılın senin ömrünün toplamı olduğunu düşündükçe bir anda büyüyor gözümde o 1 yıl... Babanla olan bu ayrılık  aynı zamanda sana dedelerinle, babanne, anane, halaların ve teyzelerin ve tüm seni seven diğer insanlarla daha fazla olma fırsatı sundu... Belki babanın yanında olsaydık ilk taytayın, ilk adımların ve yaptığın tüm numaraların için bu kadar tezahhurat yada alkış alamaycaktın....Bu kadar tadına varamayacaktın ilklerinin....Demek istediğim küçük kızım isteklerle hayatın getirileri örtüşmüyorsa şayet; getirlerden güzellikler çıkarmayı bilmeli insan... Sen de bilmelisin......
Bu gece seni uyutmak için koynuma alıp ninnini açtım. Sen yaklaşık 15 dk kadar sağ tarafına dönük öyleyce yattın göğsümde, her uykuya dalacağın zamanki gibi döndün soluna ve öylece uyudun... Uyuduğunu bildiğim halde bırakmak gelmedi içimden seni yatağına... O kadar güzel sarılmıştı ki o kadar parçam olmuştunki biraz daha uzatmak istedim o anı... Ve şükürden midir mutluluktan mıdır yoksa yavaş yavaş bebeklikten çıkıp çocukluğa geçişinin hüznünden midir bilmem yaşlar süzüldü yanağımdan... Bebeklikten çıktığın gibi yeni yaşların yılların da olacak... Ve ben her yeni yaşına yakın zamanlarda bu duyguları mı yaşayacağım bilmiyorum...Tek bildiğim her yeni yaşının sana bi öncekinden daha fazla mutluluk ve huzur getirmesine dair isteğim....
Evet küçük, güzel, anlayışlı, güçlü ama herşeyden çok CANIM kızım yeni yaşın  öncelikle sana yaşayacağın daha nice yaşlar ve sonrasında sağlık huzur mutluluk güzellik bereket getirsin... İlk yaşın, ilk doğum günün; doğduğun anın yıldönümüne saatler kala kutlu olsun...

O yüzün hep gülsün annem......




Asıl doğumgünümüz 16 Ekim olmasına rağmen babamızla birlikte kutlayabilmek için 1 hafta erkene aldık....

30.09.2010
ilk olarak malzemeler için İlknur teyzemizle birlikte Eminönü'nde aldık soluğu... 

                                                                       05.10.2010

Salı sabahı babamız geldi ve Fehmi dedemizle birlikte babamızı karşılamaya gittik....İlk gün babamızla doya doya görüştük ve dinlendik ki ertesi gün kıyafet alışverişi için depomuzda enerji olsun... Çarşamba günü tüm günümüz neredeyse Nil Kızına kıyafet aramakla geçti.... günün sonunda kıyafetimizi alıp Babannemize geçtik...
08.10.2010
Cuma sabahı da (kutlama sabahı) erken saatte yollara koyulduk... Önce Ananemize gidip yapılan ikramlıkları alıp doğumgünü evine İlknur teyzemize geçtik.....
08.10.2010
Ayağımızın tozuyla başladık hazırlıklara.....


Ve bitmiş hali.....




















İlknur teyzemizin süprüz yapıp almış olduğu doğum günü kurabiyeleri ve masamızın yakından görünüşü....






Ve doğumgünümüzden kareler..............................



                                                Annesi Nil Kızı adına hediyeleri açarken:)
























                                 işaret parmaklar havaya..... herkes 1 yapsın........... gülümseyin......:)))))



 Nil kızı geçmiş klavyenin başına kendinden geçmiş adeta....:))))









ve kapanışı yapmak gerekir YİĞİT'lerle... Evlerini böyle bir gün için bize açan ve her türlü uğraşlarımızda yanımızda olan İlknur teyzemize ve Mustafa eniştemize.... tüm çocuklara çok güzel bir ev sahipliği yapan Zeynep Ablamıza çok ama çok teşekkür ediyoruz.....


Gerek Ananemize Gerek Babannemize hazırladığı güzel ikramlıklardan ve dedelerimize her türlü ulaşım ve her türlü sponsorluklarından dolayı teşekkür ediyoruz....

ve ayrıca tabiyki doğumgünümüze katılarak bizleri çok mutlu eden, ve gelmek isteyip de çeşitli nedenlerden dolayı gelemeyen tüm sevenlerimize çok teşekkür ediyoruz.......... iyi ki hepiniz varsınız....

5 Ekim 2010 Salı

bir küçücük ege cik varmış annesi onu çok çok severmiş... Mutlu yıllar Ege TOROS....

Geçtiğimiz haftasonu cumartesi günü nil kızı kuzeni  (tam olarak annesinin halasının torunu)Ege'nin doğum günündeydi... Nil kızı o kadar çocuğu ve oyuncağı birarada görmesine mi  yoksa Ege abisini görmesine mi sevinsin karar veremedi...... Çok sık görüşemeseler de Nil sürekli Ege'yi çağırma durumlarında Ege de hep Nil'i sevmeye gelmenin gayretinde... Az görüşmelerine rağmen birbirlerini çekn şey nedir henüz çözemedim... Ege abimiz 7 yaşında oldu...Nil gibi yaşntısının büyük kısmını annesiyle yaşamasından dolayı tam bir 'anne manyağı'dır kendisi... Ve bir de Galatasaray...
Mutluluğuna sebebiyet verecek olaylar ve insanların hep hayatında olması dileğiyle mutlu yıllar Ege Toros



Ege'ye pastayı üflerken bile rahat yok....Başak gene dır dır dır konuşuyo.....:)




sülalenin kokoşları....:))) Nille birlikte toplu fotğraflarını çekememişim çok üzüldüm.....


işte bittiğim fotoğraf... Nil'i daha girer girmez saldım yere.... önce masanın başında ayakta oyalnıyodu sonrasında nili gördüğümde ise sandalyede oturmuş fonda çalan müziğe eşlik ederek oynuyodune zaman oturdu ne zaman ortama girdi hiç anlamadım... ve üstüne üstlük şu fındık faresini andıran pozuyla dağıttı beni.... annem sen büyümüşsün ya... çocukalrın içine karışacak kadar büyümüşsün...

O gün birşeyi farkettik ki eğer Nil'i yuvaya vermem gereken bi durum olursa sanırım hiç zorluk çekmeyeceğim....


Nil kızı teyzesi eşliğinde çocuklarla birlikte oyunlara da katıldı....

  Vve Mustafa eniştemizi günün bakıcısı ilan ediyoruz...... kendisi sayesinde tüm gün boyunca rahat nefes aldım desem abartmış olmam..... çok teşekkür ederiz... Mustani...


Nil kızın doğum günü çocuğuyla güne dair tek pozu... 

23 Eylül 2010 Perşembe

Skoru açıklıyoruz nil kızı:1 mikroplar:0

 Uzuuuuuunnnn süren bir savaştan galip ayrılmanın mutluluğundayız bugün.... yaklaşık nil 3 aylıkken başlayan savaşımızı bugün itibariyle kazanmış görünüyoruz.... aynı şeyleri tekrardan yaşamamak dileğiyle....
nil kızı ilk olarak 3 aylıkken idrar enfeksiyonu geçirmişti... antibiyotik kullanarak iyileşmişti... Fakat 9 aylık rutin kontrollerde istenen kan testi ve idrar kültürü sonucunda gene enfeksiyon olduğu ortaya çıkmıştı... 2 mikrop üremişti idrarımızda... antibiyotik kullanımından sonraki kültür sonucunda her 2 mikrop da yokolmuştu fakat bu sefer daha tehlikeli bi mikrop üremişti.... kültür sonuçlarını aldığım gün bazı internet sayfalarında okuduğum bilgilerle çılgına döndüm...dr umuzun olduğu hastaneyi aradığımda çocuğu hemen getirmeniz lazım demeleriyle tüm korkularım  ikiye katlandı... fakat babannemizde  (b.çekmece) olduğumzudan hemen hastaneye gitme şansımız yoktu... hemen tavsiyeler üzerine bi dr a gittik... dr a internette okuduklarımı ve hastanenin tepkisini ve çok korktuğumu söyleyince... dr normal şartlarda tehlikeli ve hızlı yayılan bi mikrop olduğunu fakat mikrop böbreklere ulaşmadı sürece çok korkulacak bişey olmadığını söyledi... böbreklere ulaşmadığını nerden anlıyoruz??????? ateş olmamasından ve çocuğun normal hareketlerinde bir azalma veya çocukta herhangi bir huysuzluk olmamasından... kendisi bize bi antibiyotik yazdı...1 hafta kullanımdan sonra tekrar idrar kültürü yaptırdık gene bir önceki mikrop bitmiş fakat yeni bi mikrop üremişti... bu seferki mikrobumuz tüm ilaçlara karşı dirençli olup bi önceki kadar tehlike arz etmiyordu... fakat iğne yaptırmak şarttı.... nil kızı 5 gün iğne oldu.... ilk gün yanındaydım fakat diğer 4 gün dayanamdım.. babanne ve halası götürdü....
nik kızı ilk iğneyi olduğunda oldukça ağladı ve tüm yol boyunca neredeyse içini çekti... avutalım diye biraz parkta vakit geçirdik...... sonraki günler iğneye alışıp daha az ağlamış fakat gen de parka uğranmış....



Nil kızın iğneleri cuma günü bitti ve p.tesi kültür için idrar örneği verdik... bugün itibariyle de kültür sonuçlarını aldık... ve nihayet sonuç temiz çıktı... herhangi bir mikrop ürememişti... yaklaşık 2 ay süren idrarı poşete al yarım saat için de hasteye yetiştir.. 3 gün kültür sonucu bekle dr a git antibiyotik al altibiyotiği kullan 3-4 gün bekle ve takrar en başa dön şeklindeki koşuşturmacamız çok şükür ki bitti... Ama hepsinden önemlisi benim minik nilim, güçlü kızım, nil kızı sağlığına kavuştu.... ve bugün itibariyle nihayet nil kizi 8300 gram olmuş....




vee biz dönüşte gene parkta aldık soluğu....nil kızı hem skorunu kutladı hem de yavaş yavaş yaza elvada demiş oldu....

18 Eylül 2010 Cumartesi

Bayram gelmiş hoşgelmiş......

Herkese iyi bayramalar......
Nil kızın hem İstanbul'daki ilk bayramı hem de hayatındaki ilk şeker bayramıydı bu bayram.... yaşımıza bir ay kala kızımla istanbul'da çok gzüel bi bayram geçirdik...Bayram da babamızın da yanımızda olmasını çok isterdik ama maalesef ayrı geçirdik....İnşallah yaşgünümüzde yanında oalcağız...
Ananemizde kaldığımız için ilk bayramlaşma anane ve Fehmi dedemizle oldu... fakat bu anı maalesefki kareleyemedim.... Sonrasında babannesi, Hüseyin dedesi ve Nurcan halası geldi kızıma....iyiki de gelmişler nil kızı çok mutlu oldu...O andan itibaren fotoğraf çekmek dank etti.... iyiki de etmiş....yoksa kızımın ilk şeker bayramını neredeyse fotoğrafsız geçecektim....
işte baba tayfasıyla nil kizin ilk kareleri
09.09.2010

ilk pozumuz babanneyle..... nil kizi geldiklerini görünce sevinçten ne tepki vereceğini şaşırdı.. vücudunu şekilden şekle soktuktan sonra Nurcan halasıyla azma seanslarına başladı hemen......


                                                                    09.09.2010

nil kızının en sevdiği sahne... Tüm ilginin onda olmasına bayılıyor... Es kaza ilgi başka yere kaydıysa sesini en kalın tonda ayarlayarak "aaaaaa" diye bağırmaya başlıyor.... ilgi manyağı kızım benim.... kime benzemiş acaba???????:)
                                                                     09.09.2010
nil kızı, çoğunluğun en çok benzediği kişi konusunda hemfikir olduğu Duygu teyzesi ve Ufuk eniştesiyle.....yılan gibi kıvrılmış minik nil.... 5 dk kucakta tutabilmemnin nerediyse imkansız olduğu nil için söz konusu bayram fotosu da olsa durum değişmiyor...

                                                            10..09.2010

ilk gün konuklarımızı ağırladıktan sonra bayramın 2. günü biz gittik bayram gezmesine....nil kiziyla tuttuk Erhan dayısının yolunu.... bir baktıkki güary dayımız da orda... malum nilcik ancak bayramdan bayrama görüşme şerefine nail olduğu için :)))))) (kendisinin uzak mesafede olduğu sanılmasın)))) bol bol fotoğraf çektik ve tansiyonun 10 a 6yı geçmediği güzel saatler geçirdik:)))))))))... Erhan dayımız kendisini en çok bu fotoda beğendiği için bu fotoğrafı ekliyoruz... :))))

                                                                   10.09.2010

Güray dayımızı yakalamışız fotoğraf çekilmezmiyiz... ki bu sayfa da yer almayı en haketenlerden biri... arkadaş ortamına girince bi anda ortamın havasına kendimi kaptırıp nili satmaya yer aradım.....:) Güray dayısı büyük bir sabırla ve sevgiyle ilgilendi nil kiziyla... kendisine çok teşekkür ediyoruz... en kısa zamanda da kahvaltı organizasyonu bekliyoruz.... planlar hava da kalmasın.....nil kizi kahvalti organizasyonlarına bayılır.....:)

                                                                       10.09.2010

Nil kizi yine Güray dayısıyla... Canım Gürayım nasılda bulmuş nilin zayıf noktasını.... MANDAL nilin hayır diyemedi kayıtsız kalamdığı nesne...... Benim mandala bakış açımı değiştirdi nil kızı.. ne kadar da değerli bişeymiş...
                                                                      10.09.2010

Bayramın 2. durağı Agaret teyzemiz ve Agaret dayımız oldu.... Yakışıklı dayımız her zamanki gibi tüm vaktini Nil'e adamış durumda... Kenan dayı sen çok yaşa.... hiç bir erkeğin bu kadar sabırla bu kadar mutlu olarak başka birinin çocuğuyla ilgilendiğini görmemiştim.... O nil kizini çok ama çok seviyoooooooooorrrrrrrrrrr...

                                                                   10.09.2010

3 güzel insan bi karede..... 2. gün gece yarısına kadar Serap teyzemizdeydik.. İstanbul'da geçirdiğimiz yaklaşık 10 aylık zaman dilimince gerek nil için gerekse annesi için yaptıkları herşey için çok ama çok teşekkür ediyoruz kendilerine.....Kenan dayımız Aralık da asker olacak... biz bu açıdan biraz burukuz aslında... Ondan ayrı olmak Serap teyzemiz için ne kadar zor olacaksa bizim içinde o kadar zor olacak... nil herikisine de çok alıştı çünkü.... 

                                                                          12.09.2010
Bayram bitti ama biz gene Serap teyzemizdeyiz.... Bayram modundan çıkılmış saçlar dağalmış.... ve Nil Kenan dayısının 3d gözlükleriyle haşır neşir durumda... Gözleri bozulacak haberi yok...

Ve Böylelikle bayram gelmiş ve geçmiş.... daha nice sağlıklı güzel bayramlarımız olsun inşallah....

14 Eylül 2010 Salı

nil kizin 11 aylık ömrünün "ilk"leri ve "en" leri.....

Minik nilim neredeyse 11 aylık oldun....bu 11 aylık ömrün boyunca  pek çok duygunun yaşandığı ortamlarda bulundun pek çok yaşanmışlığa şahit oldun duygularının benliğinin yettiğince... .... anne-kız (ki dönem dönem baba :)) bazen güldük bazen ağladık bazen bunaldık bazen huzur bulduk ... ama toplamda herşeye rağmen mutlu olduk.... seninle yaşantımın ilk günleri tadı damağımda kalan yeterince hakkını veremediğime inandığım günler oldu benim için......o kadar güzeldi ki, kolllarımın arsında kaybolan minicik vücudunu kavramak ve tüm güzel kokulardan daha güzel kokunu içime çekmek.. zamanla büyüdün değiştin ama seninle yaşamanın güzelliği sadece boyut değiştirdi hiç eksilmeden....kolllarımın arsaında kaybolmanın yerini kucağıma aldığımda boynuma sarılman, o bebek kokusunun yerini senin kendine has kokun aldı.... sonrasında gülüşlerin öpüşlerin çıkardığın seslerin ve kafa tutuşların.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                        







                                                                        19.10.2009
                                                           
minik kızım burada henüz 3 günlüksün... doğumun için gelen tüm misafirler gittikten sonra (yani anneannen hariç... çünkü ananen senin ve benim için 32. güne kadar bizimle kaldı.) başbaşa kaldığımız ilk günümüz.....çoğu zman olduğu gibi yanak yanağız...




26.10.09

senin doğumundan sonra evimize ilk gelen misafirimiz  Fehmi dedendi... Doğumun için gelememişti... seni görmek için en fazla 10 gün sabredebilmişti ve 10. gün işlerini ayarlayıp seni görmeye geldi....
16.11.2009
sadece sen ben ve baban olarak çekirdek ailece ilk dışarı çıkışımız... o gün senin dr. kotrolün vardı ve kontrol dönüşü biraz sahilde vakit geçirmiştik....burada tamı tamına 1 aylıksın...


ilk bayramın ve ilk bayramlıkların.... ve ilk bayram gülücüğünn... her zaman olduğun gibi babanın kollarında olmanın keyfini çıkartıyorsun.... nice beraberce bayramlar görelim inşallah....

31.12.20009

ilk yılbaşı gecen... sen bu fotoğraf makinasının flaşlarına maruz kalırken....-zeynep ablan bu durumdan çok hoşnut gözüküyo- biz tüm tayfa içerde muhabbetteyiz....



07.02.2010
miniğim ocak ayının sonlarına doğru babnın işinden dolayı baban başka bi şehire gitmek durumunda kaldı ve biz seninle istanbula yerleştik... (ki durum hala değişmiş değil).... anane babanne teyzeler arasında mekik dokuyup duruyoruz....bu fotoğrafta seninle ilk alışverişe gittiğimiz gün...(duygu teyzenin nişanlık arayışları ve biz) neredeyse alışveriş merkezindeki insanların hepsi dönüp dönüp sana bakıyodu... bunun nedeni ilgi çekici olmanmıydı yoksa bu minicik çocuğun alışveriş merkezinde ne işi var tepkisimiydi bilinmez:)

22.02.2010
babanın gidişinden yaklaşık 1 ay sonra babanı ziyarete gittik... eşyaları otele yerleştirip yemek yemeye çıktığımızda sen babanın kollarının rahatlığına yenik düştün ve uykuya teslim oldun...kolay kolay her şartta uyuyamayan sen şu durumda teslim oldun... ben de kıskançlığımdan çatladım.....

22.08.2010

her şeyin bir sonu olduğu gibi bu ziyaretimizn de sonu vardı...havaalanına gidene kadar uçakta seninle nasıl başedeceğimi insanları rahatsız etmeden bu yolculuğu nasıl yapacağımı düşünmekten gerim gerim olmuştum... taki babanla bu durumunuzu görene kadar... bu sahneden sonra tek düşündüğüm babacığın senin özlemine nasıl dayanacaktı yada nasıl dayanıyordu.....??? yada sen anlayacak yaşta olsaydın neler hissederdin....ama dediğim gibi herşeyin bi sonu var ve bu ayrılığında olacak anlayışlı kuzum....


14.04.2010

baharın gelmesiyle birlikte soluğu dışarda aldığımız ilk günümüz...Babannen ve halan sayesinde çok keyifliydi ilk bahar günün....


22.04.2010

İstanbul'dan Fethiye'ye gitmemize birkaç gün kala Gözde teyzenle birlikte boğazın havasını ilk aldığın gün... bu tarihten yaklaşık 4 gün sonra seninle birlikte Fethiye'ye uçtuk...Sen babana kavuşurken Meltem teyzende Arda kuzusuna kavuştu....

30.04.2010

Ve beklenen gün... daha anne karnında seninle hemen hemen aynı şeyleri yaşamaya başlayan Arda kuzusu Arda erkeğinin dünya'ya merhaba dediği senin de babana kavuştuğun gün... Ardacığın nice huzurlu sağlıklı mutlu günleri ve senin de babanla beraber olacağımız nice günlerin olsun inşallah....

30.04.2010

Yine babayla buluşma ve yine babanın kollarında uykuya yenik düşüş...
hastaneden eve döner dönmez babanla buluşmanızın yaklaşık 2. saatinde sen gene babanın kollarında uyuya kaldın....bu kadar da nispet olamz ki canım....ikinizi de çok seviyorum....

06.05.2010

Seninle ilk doğum günüm ve elinden yediğim ilk pastam.... sen hayatıma girene kadar tam 29 doğum günüm oldu... ama bu doğumgünümün diğerlerinden bir farkı vardı... doğma duygusun yanında doğurma duygusnun da biliyordum artık....



29.05.2010
İlk banyo sefannnn.... sefan olsun....
ilk defa küvetsiz ve kucakta olmadan yıkanacaktın... banyoya alıştırmak için tüm gardımı almıştı... suyu doldurup oyuncakları hazırladıktan sonra tüm enerjim ve sevimliliğimle (sanımca tabi) seni korka korka banyo ya soktuğumda sanki yılalrdır bu şekilde banyo yapıyormuşçasına gene şaşırtmıştın beni...Ülkü teyzen ne zaman seni banyo yaparken görse kendini gülmekten alamayıp fare gibi olduğunu söylüyo.... sanırım sen bu dünyadaki en tatlı faresin.....:)




31.05.2010

                                    
08.06.2010




seninle ilk yazmız ilk salıncağa binişin ve ilk defa denize girişin... Havaların ve denizin daha tam ısınmamış olmasından dolayı birkaç havuz alıştırmasından sonra soktuk seni denize... daha doğrusu su soğuk olduğundan ben cesaret edemediğim için bu fedakarlığı baban yaptı senin için..... ben dizlerime kadar giremezken sen gene suyun içinde sanki suyun dışındaymışçasına gayet rahat ve keyifliydin.... ilk deniz deneyimini Ölüdeniz'de yapmış oldun böylelikle... sonrasında zaten enfeksiyon sorunların başladığından havuza yada denize sokmak hayal oldu bizim için.....






19.06.2010


Ve hayatının en enlerinden biri... duygu teyzenin evlendiği gün....ve babanla bizim de seninle birlikte ilk toplam da 6. evlilik yıl dönümümüz....


Ayağında ayakkabılar gene yok..... nerde kimbilir?:))))) ateşli pandam benim.....




16.10.2010


Veeee büyük kuzenin bana ilk teyzelik duygusunu tattıran ve büyüme aşamasında bolca yanında olduğum Zeynep ablanın 8. doğum günü.... sanırım sen de bu hızla büyüyeceksin... camın arkasından bebek odasındaki zeynep bebeğe mutluktan ağlayarak baktığım o gün sanki dün gibi.... yazı tahtasını getirip dişlek dişleriyle teyze kıf çif (kız çiz):)))))dediği günler de.....
Annesinin çıplak vatandaşı üst gene çıkarılmış.... 16. haftalık anne karnındayken dr Esra teyzen "aaaa bu kız kime benziyo çok teşhirci olacak" demişti.... ki seni giyinik tutmakta zorlandığımız bu günlerde esra teyzene hak vermemek elde değil.:))))))))




Çok şanslısın ki minik kızım böyle kalabalık böyle mutlu ve her zman
 birbirine destek olamaya hazır bir ailede açtın gözlerini dünyaya... Hayatın boyunca hayatında var olan veya hayatına girecek insanların kıymetini bil...
 

(c)2009 NİL kıyısında... Based in Wordpress by wpthemesfree Created by Templates for Blogger